Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers onverhoeds Nederland binnen. Vijf jaar lang hielden ze ons land bezet. Aan het begin van deze Duitse bezetting bevonden zich in Leiden en aan de Leidse universiteit zo’n honderd Indonesische studenten, onder wie zo’n dertig van Chinese afkomst. Zij konden al die jaren niet naar hun vaderland terugkeren. Hun restten slechts drie mogelijke houdingen om deze moeilijke tijd te overleven: zich afzijdig houden van politieke activiteiten - waarvoor de Chinese studenten veelal kozen; het kiezen van een antikoloniale, anti-Britse en dus pro-Duitse houding, dan wel actief verzet plegen tegen de Duitse overheersing. Een meerderheid van hen verkoos in meerdere of mindere mate voor dit laatste onder de leuze ‘Eerst Nederland bevrijden, dan Indonesië’.

De Duitse bezetting leidde onder de Indonesische studenten in Leiden tot een relatief groot aantal doden: tenminste acht van hen overleden aan tuberculose en tenminste vier van hen door oorlogsgeweld.

Dit boekje gaat over de Indonesische studenten die in Leiden in het verzet zaten. Aan vrijwel alle vormen van verzet namen zij deel. Belangrijk waren hun illegale bladen als De Bevrijding, waarin zij vurige pleidooien hielden voor een onafhankelijk Indonesië.

Overige publicatie:

‘De aanslag op de directeur van het Gewestelijk Arbeidsbureau, Leiden 3 januari 1944. Wie was de dader?’ in: Vijfentwintigste Jaarboek der sociaal en economische geschiedenis van Leiden en omstreken 2013, p. 195-206.